Bu yolculuğu uzun bir müddet düşünmüş, hayata geçirememiştim. Yanıma arkadaş'ta bulamamıştım. Yaşlanıyorum galiba, önceden günlerce yolu tek başıma gider, gelirdim. Şimdi tek başıma bir yere gitmeye üşeniyorum. Gidemiyorum.
Sömestr tatili gelmişti ve final haftası sonrası malum Trabzon'dan ayrılmak kolay olmuyor, binilebilecek otobüslerin tümü dolu, uçaklar ise ateş pahası. Bende trenle gitme fırsatını kaçırmak istemedim.
Herneyse..
Trabzon'a en yakın demiryolu 240km güneyde bulunan Aşkale istasyonu.Aşkale; Erzurum'a bağlı bir ilçe. İstanbul - Kars demiryolu koridorunda bulunuyor. Aşkale'ye giderken Gümüşhane ve Bayburt üzerinden gidiliyor.
(Yandex Natigatör Trabzon-Aşkale Parkuru)
Trabzon'dan Aşkale'ye gitmek oldukça kolay. Erzurum'a giden bütün otobüsler Aşkale'den geçiyor. Ben sabah 7.00 otobüsüne bilet aldım. Ücret oldukça pahalı: 30tl. 3 saat kadar Aşkale'de dolaşmak için vaktim olacak. Daha geç saatlerdeki otobüslerle gidip herhangi bir aksilikte treni kaçırmak istemiyorum.
Yolculuk planı yaparken sabah erken saatlerde dolmuş bulunmaması ihtimaline karşı hafta içi yolculuk yapmayı tercih etmiştim. İyi ki de öyle yapmışım! Çünki hafta içi bile zar zor bir dolmuş bulup kendimi otogara attım.
3 saat süreceğini umduğum otobüs yolculuğu başlıyor. Güzergah üzerinde bulunan zigana ve kop geçitleri'ni tekrar görmek için heyecanlanıyorum.
Maçka'da kar yağışı başlıyor. Çok güzel bir manzara var. Ağır ağır gidiyoruz.
(Zigana Geçidi)
Zigana'ya doğru turmandıkça sis ile birlikte kar yağışı da kuvvetleniyor.
Böyle bir havada yolculuk yapmak çok keyifli oluyor. Trabzon'dan sonra yaklaşık 60 km tırmandıktan sonra Zigana tüneli geliyor ve tünelden sonra kendinizi karasal iklimin içerisinde buluyorsunuz. Tünele girerken hava 0 derece iken tünelden çıktığımızda otobüs termometresi -5 derece gösteriyor hava sıcaklığını.
Bu arada zigana geçiti tamamen yeniden yapılıyor. Çalışmalar bittiğinde bu yollar ve tünel by-pass edilecek. Çok daha alçak bir noktadan daha uzun bir tünelle geçit geçilecek. Bu müthiş güzellikteki manzarayı kaçırmadan gidip görmenizi tavsiye ediyorum. Zira başka şansınız olmayabilir.
------------
Gümüşhane ve Bayburt'tan yolcu alarak devam ettik. Bu iki şehire Allah kimseyi düşürmesin. Bilecik'ten çok daha vahim bir durumdalar.
Kop geçitine tırmanmaya başlıyoruz.
Bu geçit Zigana' kadar uzun değil daha kısa ancak daha dik bir tırmanış varyosu var. Hava çok daha soğuk, -10 derece gösteriyor. Ayrıca bu geçitte de inşat çalışması var. Yakında yeni bir yol yapılacak.Bu güzellikler bir tünelin ardında kalacak.
Kop geçitinin zirvesi. Aşağıda Erzurum - Erzincan platosu görünüyor. Buradan Aşkale' 20 dakika sürüyor. Ben de hazırlanmaya başlıyorum. Otobüsteki herkes Erzurum'a gidiyor. Benimle birlikte bir kişi daha Aşkale'de inecek.
Hava çok soğuk, Aşkale'de dolaşmayı planlıyordum ama dışarıda benden başka kimsenin olmaması sebebiyle bu kararımdan vazgeçip hemen İstasyona geçiyorum. İstasyon yolu hemen heryerde geniş güzel bir caddeyken burada ıssız ve dar ara sokaklardan geçerek gidiliyor. Okula gidip gelen çocukların ' Hello ' deyişleri arasında İstasyonu buluyorum.
İstasyon binası. Kış sert geçtiğinden ötürü duvarları oldukça kalın.
Demiryolu geçen köy ve kasabalarda insanlar daha sıcakkanlı ve gülümser oluyor. Demiryolu geçtiği yer yere kendi kültürünü de bırakıyor. Öğle tatilinde İstasyonda dolaşan çocuklar oluyor.
İstasyon'un tren trafiği azalınca büfe'de kepenk kapatmış. Önceden günlük 2 yolcu treni karşılıklı geçerken şimdi sadece Doğu Ekspresi geçiyor. Yani günde 4 tren trafiğinden sadece 2'ye düşülmüş. Bir de karşılıklı işleyen bir yük treni var. Bu yüzden istasyon personeli oldukça rahat bir çalışma ortamına sahip.
Burada demiryolları trafiği en ilkel sistem olan TMI ile kontrol ediliyor. Prosedüre göre tren durduğunda tren şefi elindeki telefonu bu prize takar ve karşıdaki istasyonu arar. Kendilerine doğru yola çıkan bir tren varsa buluşma için beklerler. Yol açıksa tren devam eder. Ancak artık bu işlem çok uygulanmıyor. Cep telefonları ve İstasyondaki hareket memuru bu işi yapıyor. Zaten tren trafiği çok az olduğundan herhangi bir risk teşkil etmiyor. Sivas'tan sonra zaten tren trafiği daha güvenli sistemler ile işliyor. Ankara'dan batıya doğru ise tamamen otomatik TSI kumanda sistemleri kullanılıyor.
Hareket memuru şapkasıyla poz verdikten sonra yola çıkabiliriz.
Aşkale'ye elveda diyorum. Buradan binenlerin pek çoğu bir iki istasyon sonra iniyor. Bugün Ankara'ya kadar gidecek bir tek ben varım. Bu arada doğu daki bu gibi istasyonlar oldukça güvenlidir. Trene binen herkes gariban olduğundan kimse sizin çantanıza göz dikmez. Ancak Eskişehir- Ankara gibi büyük garlarda dikkatli olmakta fayda var.
Erzincan'da doğru 70-80 km/h civarı hızlarla ilerliyoruz. Fotoğrafı çekerken durduğum yer ilk vagon. Hemen önümüzde 'oversize' bagaj ve yükler için bir kargo vagonu, onun önünde de 2 adet jeneratör vagonu var.
Jeneratör vagonu tüm tren dizisine iklimlendirme,aydınlatma vs gibi işlemler için elektrik sağlıyor. Hava çok soğuk olduğundan önlem olarak 1 tane fazladan jeneratör vagonu verilmiş. Birisi arıza yaparsa bu çalışacak. Ankara'dan sonra İstanbul yönüne doğru hat zaten elektrikli olduğundan jeneratör vagonlarına ve dizel lokomotife gerek kalmıyor. Elektrikli lokomotifler ise hem treni götürüp hem de tren dizisini besleyebiliyorlar.
Havanın güneşli olduğuna aldanmayın.Dışarısı çok soğuk.
Buralarda trenden inmek istemezsiniz.
Akarsu ve baraj göletleri buz tutmuş.
Etraf oldukça ıssız.
İliç Yakınları
Öğle yemeği için yemekli vagona doğru yürüyorum. 4. Vagon tıka basa boş. Trenlerde vagonlar arasında geçiş yapabiliyorsunuz. Havalı ve sensörlü otomatik kapılar var. Yolculuk bitene kadar oturmak zorunda değilsiniz.
2+1 oturma düzeni tek başına yolculuk edenler için büyük nimet. Potansiyel olarak sizi rahatsız edebilecek veya muhabbetiyle esir alabilecek kimse olmuyor. Koltuk aralıkları da oldukça geniş.
Yemekli vagona geldik. Bir iki kişi dışında kimse yok. Zaten genelde Kars ve Erzurumdaki üniversitelerdeki akademisyenler ve öğrenciler burayı dolduruyor. Yerel halk kendi yiyeceğini getiriyor. Erzincan'a yaklaşırken bir otobüs bizi geçiyor.
Yemekli vagonda çorba ve tavuk ızgara aldım. Üstüne de bir de bira içtim. 19tl hesap ödedim. Çok da pahalı değil. Trende sigara ve bira içmek çok keyiflidir mutlaka deneyin.
Erzincan'a geldik. Burası çok kalabalık. Yolculuğun görsel olarak asıl güzel kısmı şimdi başlıyor ama hava karardığı için kaçıracağım.
Divriği'ne geldik. Burası önemli bir bölge. Buradan çıkarılan demir cevheri trenlerle İskenderun'a taşınıyor. Yaklaşık 30 yıldan uzun bir süredir çok ciddi bir ağır nakliyat operasyonu var. Sırf bu iş için Divriği-İskenderun arasındaki demiryolu hattı elektrilli ve sinyalli bir hale getirilmiş. Ancak hattın geometrisi bozuk olduğu için trenler çok fazla hız yapamıyor.
Divriği'den sonra Sivas'a geldik. Burada 15dk kadar duruyoruz. Sivas'ta tren personeli değişiyor.
Trende hava kararınca yapacak pek birşey olmuyor. Paranız varsa yemekli vagona geçip bira içebilir sonra yerinizde mışıl mışıl uyuyabilirsiniz. Ama genelde herkes uyuyor, kitap okuyor, konuşuyor vs.
--Vagona dönüp uyumadan önce sahanlık'ta son kez poz veriyorum. Burası trene biniş ve iniş yapılan, vagondan vagona geçişlerin yapıldığı bir boşluk. İklimlendirilmediği için soğuk ve gürültülü.Ama burada sigara içmek çok keyiflidir.
Sabah uyandığımda Kırıkkale'ye yaklaşmakta olduğumuzu gördüm. Bu güzergahta daha önce 4-5 kere yolculuk etmiş olduğum için gps cihazımdan daha kısa sürede yerimizi saptayabildim. Anadolu ayazına rağmen fotoğraf çekebilmek güzel. Şiddetli soğukların olduğu bölgeyi geçtiğimiz için tedbir amacıyla diziye eklenen jeneratör vagonu trenden ayrılmış.
Lokomotif kabininden merhaba
Elmadağ rampasını tırmanıyoruz.
Makinistlik çok keyifli fakat bir o kadar da çetin bir meslek. Gürültü'den rahatsız olmamanız gerekiyor.
Kahvaltı için lokomotiften inip tekrar vagona geçtim. Ben bim'den aldığım salam ve ekmeğin belini kırarken tren Ankara garına giriş yapıyordu.
Tam vaktinde Ankara'ya geldik. Normalde burada 30dk lık bir duruştan sonra elektrik lokomotif diziye bağlanır ve tren İstanbul'a doğru yola koyulurdu. Aynı günün akşamında tren binlerce kilometrelik yolculuğunu İstanbul'da tamamlardı. Ancak hızlı tren çalışmaları bahanesiyle şuan pek çok tren iptal edildi. Doğu Ekspresi ise sadece Ankara-Kars arasında çalışıyor.
Gelecek yıllarda Doğu Ekspresi muhtemelen seferden kaldırılacak. Bu trenin Dünya'daki kardeşleri Amerika, Sibirya, Afrika'da işliyor.Ancak tamamiyle turizm odaklı ve ücretleri de çok çok yüksek. Siz de bu efsane tren son bulmadan mutlaka bu treni kullanın.
Trenler öğrencilere %20 indirimli. Aşkale - Ankara arası 26 tl. 25tl de Trabzon'dan Aşkale'ye ulaştığınızı varsayarsak yolculuk 51tl'ye mal oluyor. Ayrıca tren Ankara'ya sabah geliyor. Ankarayı gezip akşam bir başka trenle yolculuğa çıkmanız da olası...
Yıllar oldu bu hatta yolculuk etmeye li. Gezme isteği uyandırdı güzel yazınız. Selamlar
YanıtlaSil